Απόψε κοιμήθηκε ο Γιασέρ
μα κανείς δεν θα το μάθει.
Ένα μπλουζάκι λευκό μόνο θα δείτε
στης θάλασσας τα ανοιχτά
να επιπλέει.
Και αυτή
από το χώμα και το αίμα το έπλυνε
την φρίκη των ανθρώπων να το εξαγνίσει
-σημάδια της ύπαρξής τους να μην φανούν.
Και στα κύματα απαλά το ταξιδεύει
το νανουρίζει
ήσυχα να κοιμηθεί
η ψυχή του.
Απόψε μόνο από την θάλασσα επάνω
έχει αστέρια
-σιχάθηκαν την ομορφιά τους
να χαρίζουν
στου κόσμου αυτού το σαπισμένο κουφάρι.
Όλη η πλάση κλαίει
χωρίς φωνή
μα ακούγετε εκκωφαντικά
στα μάτια, τα γεμάτα οργή.
Και όσοι υψώνουν φράχτες
και όσοι δεν τους ρίχνουν
και όσοι διάλεξαν
το ένα κτήνος ή το άλλο
να ξέρουν
πως κάποια μέρα
μια λευκή σημαία
από το λευκό μπλουζάκι του Γιασέρ
στην καρδία τους θα καρφώσουν
όλοι οι Γιασέρ αυτού του κόσμου
για να μην ντρέπεται πια η Γη
πως τέτοιοι άνθρωποι αναπνέουν ακόμη.
